قصه نگو آی قصه گو

                          حرفی نزن از سادگی

فایده نداره این روزا

                          دل بستن و دلداگی

هیشکی نگفت که آدما

                              یه روزی آهنی میشن

سنگ میزنن به شیشه ها

                                  به آیینه ها دل نمیدن

یکی بیاد به ما بگه

                          عشق چرا بی دووم شده؟

فایده نداره عاشقی

                          دوره ی عشق تموم شده

دنیا پر از قهر و غمه

                         تنهایی بیداد میکنه

سکوت سرد و بی رمق

                              تو کوچه فریاد میزنه

هیشکی به فکر ما نبود

                               ما رو تو قصه ها نبرد

هیشکی ترانه ای نخوند

                                صداها توی سینه مرد

تو سینه ها نمیتپه

                         قلبی که رنگ عشق باشه

کاری نکردیم سیاهی

                            از شب قصه جدا شه

این روزا دیگه عاشقا

                          به گلدونا آب نمیدن

دیوارامون قد کشیدن

                           فرصت به آفتاب نمیدن

تقصیر ما نیست آدما

                          قصه هامون عوض شده

جور دیگه فک میکنیم

                            به فکرمون قد نمیدن

تقصیر ما نیست آدما

                           ماها دیگه عوض شدیم

جور دیگه فک میکنیم

                            به عشقمون دل نمیدیم

دیگه عاشق شدن ناز کشیدن فایده نداره ,نداره

دیگه دنبال آهو دویدن فایده نداره ,نداره

چرا این درو اون در میزنی ای دل غافل

دیگه دل بستن و دل بریدن فایده نداره

وقتی ,ای دل ,به گیسوی پریشون می رسی خودتو نگه دار

وقتی ,ای دل ,به چشمون غزل خون می رسی خودتو نگه دار

خودتو نگه دار

ای دل دیگه بال و پر نداری

داری پیر میشی و خبر نداری

وقتی ,ای دل ,به گیسوی پریشون می رسی خودتو نگه دار

وقتی ,ای دل ,به چشمون غزل خون می رسی خودتو نگه دار

خودتو نگه دار

دوباره آخرین روز اومد...تاریخ داره تکرار میشه و دوباره با کلمه ی تلخ"جدایی"دست و پنجه نرم میکنم.دوباره احساس میکنم دیوار کاه گلی که از رویاهای نه چندان دور از دسترس (واسه دیگرون) ساخته بودم داره رو سرم خراب میشه.جرم من چیه؟؟به چه جرمی بهترین سالای زندگیمو باید تو منجلاب نا امیدی وحسرت سپری کنم؟

احساس میکنم همه ی حرفایی که بهت میگم بین زمین و آسمون گیر میکنه و به تو نمیرسه...

خواسته ی زیادی نداشتم...اما تو در جواب فقط گفتی "اعتراض وارد نیست"

و من فهمیدم مثل همیشه"نمیشود که نمیشود"

تو باز هم نخواستی و من معنای این جمله رو هنوز نفهمیدم که گفتی:"مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم"

من راهمو گم کردم و نوری نمیبینم.شاید من کورم...شاید من بی صبرم...شاید مثل همیشه اشکال از منه...

شاید که نه!حتمآ!

دیگه با خواهشام وقتتو نمیگیرم...فقط سکوت میکنم...

سهم من از این دنیا فقط تنهایی و حسرته و یه دنیا غم...

فقط یه سوال بی جواب تو ذهنم میمونه...مثل همه ی سوالایی که کسی جوابشونو نداد...

"من که در راه تو قدم گذاشتم پس چرا تو باتلاق زندگی دارم دست و پا میزنم؟؟؟؟؟؟"

اگه عشقه منی چرا با دیگرونی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

می خوای بری برو چرا دل می سوزونی؟؟؟؟؟؟؟؟

این تمام شرح حال ماست تو این 2 روز !!

دور کردن اون همه زالو کار ما نیست

اگه یه گله آدم مثه زالو از سر و پای کسی که دوسش داری بالا برن...اگه بین اون همه دختر حتی نتونی خوب ببینیش...اگه حتی وقت نداشته باشه تو رم ببینه...........

اونوقت باید چیکار کرد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

فقط یه راه حل هست

اونم فراموشیه!!

کاش یه کسی پیدا می شد راهنماییمون می کرد.

هرچند تو این مورد دیگه کار از کار گذشته  !!!!!!!!!!!!!!!!!

دیگه الوداع!!!

واقعا جا داره همین جا به خودمون یه خسته نباشید به خاطر این همه تلاش و کوشش بگم

مثه همیشه گل کاشتیم و پیروز شدیم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

از بیم و امید عشق رنجورم
آرامش جاودانه می خواهم
بر حسرت دل دگر نیفزایم
آسایش بیکرانه میخواهم

دیگر نکنم ز روی نادانی
قربانی عشق او غرورم را
شاید که چو بگذرم از او یابم
آن گمشده شادی و سرورم را

می سوزم از این دوروئی و نیرنگ
یکرنگی کودکانه میخواهم
ای مرگ از آن لبان خاموشت
یک بوسه جاودانه میخواهم

در جستجوی تو و نگاه تو
دیگر ندود نگاه بی تابم
اندیشه آن دو چشم رویایی
هرگز نبرد ز دیدگان خوابم

دیگر به هوای لحظه ای دیدار
دنبال تو دربدر نمیگردم
دنبال تو ای امید بی حاصل
دیوانه و بی خبر نمیگردم

ای زن که دلی پر از صفا داری
از مرد وفا مجو،مجو، هرگز
او معنی عشق را نمیداند
راز دل خود به او مگو هرگز

راز دل خود به او مگو هرگز!!!هر چند چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است؟؟؟!!!

امروز روز فوق العاده ای بود...!!!

فهمیدم که"تو هم شاد و خوشبختی!!!"

میتونیم به "عمو فک کنیم...فقط یکم خرج داره...لیپوساکشنو این حرفا!!!!

ولی من...من...من مداد رنگی میخوااااااااااام !!!تازه کلی هم وجه مشترک داشتیما!هر دومون لالیم...هر دو مون آبانی هستیم...هر دومون گندسلیقه ایم...و...

اااااااااااااااااای روزگار!!!
ما چقدر بی عرضه و گندشانسو بی زبونیییییییییییییییییییییم!!!!!!!!!  

آره بابا عادتم نیست همون تمسخره.من که از هر زاویه ای به قضیه نگاه می کنم فقط با کلمات تحقیر و تمسخر مواجه میشم.بیا یکم سنگین باشیم کمی فقط کمی متین باشیم تا از دنیای معرفیم طرد نشدیم.هیچ کاری از دستمون ساخته نیست چون ما حق انتخاب نداریم.نه تنها حق انتخاب نداریم بلکه به اندازه تفاله ای شانسم نداریم.

مثه بعضیا نیستیم که عشقشون 2طرفه از آب در میاد.ما فقط باید نگاه کنیم و بهمون نگاه کنن و باز ما نگاه کنیم و ذوق مرگ بشیم که وای خدای من اون بازم داره نگام می کنه و.......دیگه نهایتش اینه که پشت سرت را میفته و ...

بازم نگاه می کنه و باز تو نگاه میکنی و........................

بعد از یه مدتم دیگه واسه همیشه باید واسش آرزوی خوشبختی بکنی و اول دست خدا و بعدم دست عشقش بسپاری و السلام

علی میمونه و حوضش

مي خوام بگم : دوست دارم! به پنجره به آسمون!



به اين شب آينه دزد! به تک درخت کوچه مون!



مي خوام بگم : دوست دارم! به تو ! به اسم نقطه چين!



به گريه هاي بي هوا! به کولي کوچه نشين!



مي خوام بگم : دوست دارم! به هر رفيق و نارفيق!



به شاعران بي غزل! به جنگلهاي بي حريق!



مي خوام بگم : دوست دارم! به قاتلم ! به روزگار!



به اون کسي که ميندازه به گردنم طناب دار!





دنياي ما عوض مي شه ، تنها با اين جمله ناب:



دوست دارم ، دوست دارم ، دوست دارم تو اين عذاب!





مي خوام بگم : دوست دارم! به بادبادک به مدرسه!



به ترکه ي خيس انار ، کنار درس هندسه!



مي خوام بگم : دوست دارم! به مرغ عشق بي قفس!



به جغد پير بد صدا! به ني زناي بي نفس!



مي خوام بگم : دوست دارم! به هر چي خوبه ، هر چي بد!



به خونه هاي کاگلي ! به سيباي توي سبد!



مي خوام بگم : دوست دارم! به بغض تلخ انتظار !



به بدترين فصل سفر! به اخرين سوت قطار!





دنياي ما عوض مي شه ، تنها با اين جمله ناب:



دوست دارم ، دوست دارم ، دوست دارم تو اين عذاب

دیگه فایده نداره...

برای پیدا کردن عشق قانونی وجود نداره...فرمولی نیست واسه سنجیدن صداقت آدما...!نگاه ها از روی عشق نیست...از روی دوست داشتن نیست...از روی تمسخره...یا شایدم عادت.

زندگی کردن عادت شده...تو این عادت کسی به دنبال عشق نیست...راست میگن که عشق فقط تو قصه هاست.

آدما بازی کردنو دوست دارن...انتخاب با ماست که اسباب بازیشون باشیم یا همبازیشون...

میخوام همه ی این آدما رو رها کنم...بذار تو دنیای خودشون شاد باشن.من مال این دنیا نیستم...

ما از جنس این آدما نیستیم یلدا!ما به دنیای "معرفی شدن "تعلق داریم...

اگه دل ساده نبود که تندی عاشق نمی شد

واسه عاشق شدنش هر کسی لایق نمی شد

اگه دل ساده نبود به راحتی گول نمی خورد

هرکی گولش نمی زد اسم کسی رو نمی برد

اگه دل ساده نبود که بی وفایی نمی کرد

پیش هرکی نمی رفت عشقو گدایی نمی کرد

هرکی بازیش نمی داد امروز و فردا نمی کرد

اونو پیش آدما اینقده رسوا نمی کرد

اگه دل ساده نبود هرکسی خوابش نمی کرد

اونو آتیش نمی زد مثه شمع آبش نمی کرد

اگه دل ساده نبود اینقده تنها نمی شد

غم و غصه هاش دیگه قد یه دنیا نمی شد

 تنها سکوت مانده و حرفی نمی زنی

حس می کنم که عاشق دنیای بی منی

                                                         اثبات میشود که تو از جنس آهنی