چشم من از دوریت هم ارغوانی هم تَرست

منتظر مانده بیایی طفلکی خوش باورست

من کجا و تو کجا چه روزگار مبهمی ست

فکر و ذکرم پیش تو,فکرِ تو جای دیگرست

هیچ چیزی کاش ننویسم برایت بعد از این

به گمانم هرچه که من می نویسم بدتر است

شنیدی که دلم گفت بمان   ایست   نرو

به خدا وقت خداحافظی ات نیست   نرو

نکند فکر کنی در دل من مهر تو نیست

گوش کن نبض دلم زمزمه ی چیست نرو

من فیلتر شکن می خوام.............می خوااااااااااااااااااااااااااااام

کاش یه فکری واسه این روزا میکردم

یه کاری چیزی.....کاش پشتیبان قلم چی میشدم.....بس که تنبلم سراغشم نرفتم

عرضه ی تموم کردن این رانندگیِ کوفتی رم ندارم....حالا هی میگن ایشالا تا 10 سال دیگه تو گواهینامه رومیگیری

همش تیکه همش متلک.....

وای رها نمی دونی چه زجری داره.....این زن داییه من راه و بیراه هی میگه ایشالا واسه تو ایشالا واسه تو

من از این دعاهای متلک بارکن نخوام نمی دونم کی رو باید ببینم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟کی رو؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

نمی ذارن آدم راحت زندگیشو بکنه

بد بختیه هااااااااااااااااااااااااااااااااا

مونده رو وقتی که رفتی ساعت پیر دیواری

به اونم خبر رسیده دیگه ما رو دوس نداری

دیگه دارم دیوونه میشما................

آخه این چه وضعیه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

اینم شد زندگی؟؟؟؟..........همش تکرار..............تکرار............تکرار..............

حالم داره بد میشه از این همه مسخره گی........

یه اتفاقی ..... یه حادثه ای .... یه کوفتی ......

شیطونه میگه پاشم برم اون خراب شده ها.....هرچند اونجا هم دیگه چیز جالبی پیدا نمیشه

ولی هرچی باشه از این روزایِ بی معنی بهتره

حالا هی مامانه میگه تو چته؟؟؟

چرا اینجوری ای؟؟ تو که همیشه ی خدا حوصله نداری.....تو که..............

اَه...............چیکار کنم من؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

یکی بگه من چیکار کنم؟؟؟

هرچند خودم می دونم کسی چیزی نمی گه

حرف بزن ابر مرا باز کن

دیر زمانی ست که بارانی ام

حرف بزن,حرف بزن سالهاست

تشنه ی یک صحبت طولانی ام

خدا از من پرسيد: دوست داري با من مصاحبه کني؟

پاسخ دادم: اگر شما وقت داشته باشيد.

خدا لبخندي زد و پاسخ داد: زمان من ابديت است، چه سؤالاتي در ذهن داري که دوست داري از من بپرسي؟

من سؤال کردم: چه چيزي درآدمها شما را بيشتر متعجب مي کند؟

خدا جواب داد:

- اينکه از دوران کودکي خود خسته مي شوند و عجله دارند که زودتر بزرگ شوند و دوباره آرزوي اين را دارند که روزي بچه شوند.

- اينکه سلامتي خود را به خاطر بدست آوردن پول از دست مي دهند و سپس پول خود را خرج مي کنند تا سلامتي از دست رفته را دوباره باز يابند.

-اينکه با نگراني به آينده فکر مي کنند و حال خود را فراموش مي کنند به گونه اي که نه در حال و نه در آينده زندگي مي کنند.

- اينکه به گونه اي زندگي مي کنند که گويي هرگز نخواهند مرد و به گونه اي مي ميرند که گويي هرگز نزيسته اند.

دست خدا دست مرا در بر گرفت و مدتي به سکوت گذشت...

سپس من سؤال کردم: به عنوان پرودگار، دوست داري که بندگانت چه درسهايي در زندگي بياموزند؟

خدا پاسخ داد:

- اينکه ياد بگيرند نمي توانند کسي را وادار کنند تا بدانها عشق بورزد. تنها کاري که مي توانند انجام دهند اين است که اجازه دهند خود مورد عشق ورزيدن واقع شوند.

- اينکه ياد بگيرند که خوب نيست خودشان را با ديگران مقايسه کنند.

- اينکه بخشش را با تمرين بخشيدن ياد بگيرند.

- اينکه رنجش خاطر عزيزانشان تنها چند لحظه زمان مي برد ولي ممکن است ساليان سال زمان لازم باشد تا اين زخمها التيام يابند.

- ياد بگيرند که فرد غني کسي نيست که بيشترين ها را دارد بلکه کسي است که نيازمند کمترين ها است.

- اينکه ياد بگيرند کساني هستند که آنها را مشتاقانه دوست دارند اما هنوز نمي دانند که چگونه احساساتشان را بيان کنند يا نشان دهند.

- اينکه ياد بگيرند دو نفر مي توانند به يک چيز نگاه کنند و آن را متفاوت ببينند.

- اينکه ياد بگيرند کافي نيست همديگر را ببخشند بلکه بايد خود را نيز ببخشند.

با افتادگي خطاب به خدا گفتم: از وقتي که به من داديد سپاسگزارم، چيز ديگري هم هست که دوست داشته باشيد آنها بدانند؟

خدا لبخندي زد و گفت:

فقط اينکه بدانند من اينجا هستم... "هميشه"
 
 

امشب از آسمان دیده ی تو  

روی شعرم ستاره می بارد

در زمستان دشت کاغذها  

پنجه هایم جرقه می کارد  

شعر دیوانه ی تب آلودم 

شرمگین از شیار خواهشها  

پیکرش را دو باره می سوزد  

عطش جاودان آتش ها  

آری آغاز دوست داشتن است 

گرچه پایان راه ناپیداست  

من به پایان دگر نیندیشم  

که همین دوست داشتن زیباست  

از سیاهی چرا هراسیدن 

شب پر از قطره های الماس است  

آنچه از شب به جای می ماند  

عطر سکر آور گل یاس است  

آه بگذار گم شوم در تو  

کس نیابد دگر نشانه ی من 

روح سوزان و آه مرطو بت 

بوزد بر تن ترانه من  

آه بگذار زین دریچه باز  

خفته بر بال گرم رویاها  

همره روزها سفر گیرم  

بگریزم ز مرز دنیاها 

دانی از زندگی چه می خواهم  

من تو باشم .. تو .. پای تا سر تو  

زندگی گر هزار باره بود  

بار دیگر تو .. بار دیگر تو 

آنچه در من نهفته دریایی ست 

کی توان نهفتنم باشد  

با تو زین سهمگین توفان  

کاش یارای گفتنم باشد  

بس که لبریزم از تو می خواهم  

بروم در میان صحراها  

سر بسایم به سنگ کوهستان  

تن بکو بم به موج دریاها  

بس که لبریزم از تو می خواهم 

چون غباری ز خود فرو ریزم  

زیر پای تو سر نهم آرام  

به سبک سایه به تو آویزم  

آری آغاز دوست داشتن است  

گرچه پایان راه نا پیداست 

من به پایان دگر نیندیشم

که همین دوست داشتن زیباست

لا لا  لالا نخواب سودي نداره                     همون بهتر که بشماري ستاره

همون بهتر که چشمات وا بمونه             که ماه غصش نشه تنها بيداره

لالا لالا نخواب بازم سفر رفت                      نمي دونم به کارون يا خزر رفت

فقط دردم اينه مثلِ هميشه                         بدون اطلاعِ و بي خبر رفت

لالا لالا نخواب ميدون جنگه                          دسِ هرکي ميبيني يه تفنگه

يه عمره دورِ چشماش گشتم اماّ                  نفهميدم که اون چشما چه رنگه

لالا لالا نخواب زندونه دنيا                             سرِ ناسازگاري داره با ما

بشين بازم دعا کن واسه اون که                   مارو اينجا گذاشت تنهاي تنها

لالا لالا نخواب اون راهِ دوره                          خدا مي دونه که حالش چه جوره

توي خلوت ميگم اينجا کسي نيست            خداييش که دلم خيلي صبوره

لالا لالا نخواب تيرس چراغم                         مثِ آتشفشان مي مونه داغم

به جون گلدونا کم غصه اي نيست               هزار شب شد نيومد باز سراغم

لالا لالا نخواب خواب که دوا نيست               دل ديوونه داشتن که خطا نيست

ميگن دست از سرش بردار نمي شه             آخه عاشق شدن که دستِ ما نيست

لالا لالا نخواب تنها مي مونم                     کمک کن قدر چشماتو بدونم

لالا لالا نخواب ماهو نگا کن                         من اسفندو ميارم تو دعا کن

بگو برگرده پيش ما بمونه                           کتاب حافظو بردارو,وا کن

لالا لالا نخواب سرما تو راهه                      هميشه عمر خوشبختي کوتاهه

ميگن با يه فرشته اون رو ديدن                   دروغه,جون دريا اشتباهه

لالا لالا نخواب تلخه جدايي                        کمر خم ميشه زير بي وفايي

تو بيدار باش همه تو خواب نازن                 براي کي بخونم پس لالايي

لالا لالا نخواب تنهايي زرده                        اگه طولاني شه مثل يه درده

اگه چشم انتظار باشي که هيچي             دروغ ميگي به دل که بر ميگرده

لالا لالا نخواب اشکت زلاله                       مثِ بارون پاي نخل وصاله

من و تو,هم شبو,هم قلبو کشتيم             ولي اون چي,چقدر اون بي خياله

لالا لالا نخواب دنيا خسيسه                     واسه کم آدمي خوب مي نويسه

يکي لبهاش تو خوابم غرق خندس            يکي پلکاش تو خوابم خيسِ خيسه

خبر آورد کلاغه داری به من علاقه

پیغام دادی واسه من این رسمِ اشتیاقه

گفتم الآن کجا بود کلاغه گفت تو باغه

گفتم بیام سراغت تا حرفای تو داغه

اومدم و نشستم پیشت زیر یه ساقه

اماّ تو گفتی این نیس چشاش سیا نی,زاغه

با این که راس نبودش قصه ی این علاقه

یه لحظه خوش بودم من فدای اون کلاغه