قانون تو تنهایی من است و تنهایی من قانون عشق

و عشق ارمغان دلدادگیست و این سرنوشت سادگیست

چه قانون عجیبی...چه ارمغان نجیبی!!

و چه سرنوشت تلخ و غریبی

که هر بار ستاره های زندگی ات را با دستهای خود راهی آسمان پر ستاره ی امید کنی

و خود در تنهایی و سکوت با چشمهایی خیس از غرور پیوند ستاره ها را به نظاره بنشینی

و خموش و بی صدا به شادی ستاره های از تو گشته جدا دل خوش کنی

و باز هم تو بمانی و تنهایی و دوری

و باز هم تو بمانی و یک عمر صبوری...!!