وقتی تو سیاهی شب تن تو,تو خواب نازه

یه کسی یه جای دنیا با تو رؤیاشو میسازه

وقتی دلتنگ تو میشه تا سپیده بی قراره

نمی تونه حتی بی تو چشماشو رو هم بذاره

بی تو دنیا رو نمی خواد.............

غم دوری از چشات منو آخر میکشه

به خودم میگم میای بیخودی دلم خوشه

بیخودی فکر میکنم یه روز از راه میرسی

دوباره میبینمت توی اوج بی کسی

بیخودی منتظرت لب جاده میشینم

بیخودی هر ثانیه تو رو از دور میبینم

بیخودی دلم خوشه به دوباره دیدنت

ساعت و کوک میکنم لحظه ی رسیدنت

بیخودی حروم میشن لحظه هام به پای تو

تو که دوسم نداری از خیال من برو

غم دوری از چشات دلم و میلرزونه

بی ستاره شدم و هیچ کسی نمی دونه

باید از عاشقی توبه کرد.......................................................................................................

همش تو بی قراریو    انگار آروم نداریو

باید منت بذاریو     غم تو دلم بکاریو

بعدش منو با دل زار   هی تو بذاری سر کار

شورشو دیگه در نیار   برو مارو تنها بذار

میری برو منت نذار    آخه منو میخوای چی کار

آره تو راس میگی      از همه سر تری

از من بی نشون        تو خیلی بهتری

آره تو بهترین        خوب و قشنگ ترین

فرشته ی خدا          افتادی رو زمین

بس که سنگدل و مغروری  میگی خوبه واست دوری

چطور دلت میاد بگی     چقد خاموشو کم نوری

مردم از این نازو ادا  دیگه بهونه در نیار

قصه ی ما به سر رسید   برو مارو تنها بذار 

تو رو از خاطرم برده تب تلخ فراموشی

دارم خو میکنم با این فراموشی و خاموشی

چرا چشم دلم کوره عصای رفتنم سسته

کدوم موج پریشونی تو رو از ذهن من شسته

خدایا فاصله ات تا من خودت گفتی که کوتاهه

از این جا که من ایستادم چقدر تا آسمون راهه

من از تکرار بیزارم از این لبخند پژمرده

از این احساس یأسی که تو رو از خاطرم برده

به تاریکی گرفتارم شبم گم کرده مهتابو

بگیر از چشمای کورم عذاب کهنه خوابو

چرا گریم نمیگیره مگه قلب من از سنگه

خدایا من کجا میرم کجای جاده دلتنگه

می خوام عاشق بشم اما تب دنیا نمی ذاره

سر راه بهشت من درخت سیب میکاره

  ناگهان یک صبح زیبا آسمان گل کرده بود 
خاک تا هفت آسمان بغض تغزل کرده بود
حتم دارم در شب میلادت، ای غوغاترین!
حضرت حق نیز در کارش تأمل کرده بود
هر فرشته، تا بیایی، ای معمایی ترین!
بال های خویش را دست توسل کرده بود

سوختم وآب شدم به پات امروز و فردا نداره

خوشت مياد ببيني نه؟کشتن تماشا نداره

ضرب المثل دروغ ميگه نه ...دل به دل را نداره

عاشقو طردش ميکنن تو هيچ دلي جا نداره

اگه بفهمن عاشقي همه بهت بد ميکنن

نسبت ديوونه ميدن دست تو رو رد ميکنن

اگه بخواي بجنگي با دستاي شوم سرنوشت

با هرچي آدمک دارن راه تو رو سد ميکنن

بفهمه عاشقش شدي هي با تو بازي ميکنه

ديوونه آزار اونم باز تو رو راضي ميکنه؟

رفتي کجا در ميزني؟اون خوديه رات نميده

غريبه جاي اون باشه مهمون نوازي ميکنه

اگه بگي دوسش داري اون تو رو يادش نمياد

فرقي نداره که چقدر چه کم بدونه چه زياد

رنگ گل دسته گلا فقط رز زرده همين

عاشق هرکس که بشي عاقبتش درده همين

هرکي يه گمشده داره تمام دلخوشيش اينه

اگه يه روز معجزه شه اگر که برگرده همين

هرجور که بود چه خوب چه بد آروم شدي

يه کم گذشت و ديدي که مردي ديگه حروم شدي

يه روزي چش وا ميکني که خودتم نميشناسي

فقط تو آينه ميبيني آخرشه تموم شدي

تو عاشق کسي شدي که عاشق غريبه هاس

گريه و زاري ميکني ميگي اميدت به خداس

درسته اما اون که تو شبا براش زار ميزني

راهش و کارش و دلش حسابي از شما جداس

ضرب المثل دروغ ميگه نه... دل به دل را نداره

عاشق و طردش ميکنن تو هيچ دلي جا نداره

ضرب المثل کاش راس بود و دلا بهم يه راهي داشت

اون که واسه تو ماه شده اي کاش که روي ماهي داشت

کاش عاشق بيچاره اي که بي دليل اسير ميشه

يه روز يه کاري کرده بود يه جرمي يه گناهي داشت

آي عاشقاي بي گناه ما همه زرد و بي کسيم

تنهاييم عين آسمون آواره ايم عين نسيم

همه بايد ياد بگيريم که مثل مجنون بزرگ

عاشق هرکسي بشيم آخر بهش نمي رسيم

ضرب المثل دروغ ميگه نه... دل به دل را نداره

عاشق و طردش ميکنن تو هيچ دلي جا نداره

به نسیمی همه راه به هم می ریزد

کی دل سنگ تو را اه به هم می ریزد؟

سنگ در برکه می اندازم و می پندارم

با همین سنگ زدن.ماه به هم می ریزد

عشق بر شانه هم چیدن چندین سنگ است

گاه می ماند و ناگاه به هم میریزد

انچه را عقل به یک عمر به دست اورده ست

دل به یک لحظه کوتاه به هم می ریزد

اه!یک روز همین اه تو را می گیرد

گاه یک کوه به یک کاه به هم می ریزد

واااااااااااااااای!!!باورم نمیشه امروز بعد از تموم شدن وقت امتحان یه برگه ی نو وسفید(البته کمی هم قهوه ای)به استاد تحویل دادم!!!

الآن هیچی حالیم نمیشه!!یعنی حتی گریمم نمیاد...

آره!!!!باورم نمیشه این درسو(و احتمالآ درسای بعدی رو)میوفتم و مشروط...........................

نه!!!!

وای....................!!!!!!!!!!

فردا .............................

امتحان.........................

می ترسم....................

از آتشی که بودم خاکستری نمانده

گور پر از پرنده ،اما پری نمانده

از من فقط همینم ،یک سایه خرد وخسته

روزی اگر بیایی این سایه هم شکسته

در بی گریز این غم ، فردای بهتری نیست

از دور دست بهتم،سوسوی باوری نیست

شوق شکفتنم را هرگز کسی نبویید

از پیله ی تن من ،پروانه ای نرویید

شاید فسیل صبرم ،اما هزاره ای نیست

تقدیر ناگریزی،جز صبر چاره ای نیست